روی پل دخترکی بی پاست

روی پل دخترکی بی پاست

ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﮔﺮﺍﻥﻗﯿﻤﺖ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻣﻬﻢ، ﻭﺍﺑﺴﺘﻪﺍﻡ. ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻌﺒﻪﯼ ﺁﺑﺮﻧﮓ ﺑﯽﺧﺎﺻﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﯿﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ.
ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽﻫﺎ ﺭﺍ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﯽﺁﻣﻮﺯﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ،
ﺍﻣﺎ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽﻫﺎ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ "ﺧﻮﺩ ﻭﺍقعی من" ﻫﺴﺘﻨﺪ...

محمدرضا شعبانعلی



آرزو داری!

دوشنبه, ۱۱ آذر ۱۳۹۸، ۰۲:۰۰ ق.ظ

تا حالا به این فکر کردی که اگه به مهمترین و سرنوشت سازترین آرزوت برسی بعدش چه کاری انجام میدی؟! برسه که روزی مطمئن بشی تحت هیچ شرایطی قرار نیست به آرزوی اصیل و مهمت برسی و متوجه این واقعیت بشی که باید از عشق به اون خیال، رویا، وهم، دست بکشی و اصلا به روی مبارک خودت هم نیاری که کاری نمیشه کرد اون وقت چه کار می کنی؟ سعی می کنی بسوزی و بسازی.. براش جایگزین انتخاب کنی هر چند به پای اصیل خودش نرسه.. یا به مرگ فکر می کنی.. یا دنبال تقلبیش میری تا فقط لحظه ای بهت آرامش بده؟

من.. دارم می سوزم و آب میشم! همین

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۸/۰۹/۱۱
رقَـیـه ..

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">