روی پل دخترکی بی پاست

شعار خوبه به شرطی که بهش عمل بشه. نویسنده ها رو دیدید؟ بلدن در مورد صمیمیت و عشق و خانواده طومار نوشته چاپ کنن اما دریغ از داشتن خانواده، دریغ از توجه به خانواده. 

حکایت بعضی از ما شده شعار! تازه خودمونم حواسمون نیست که داریم به کجا میریم!! تو جهالت خودمون دست و پا میزنیم که با شعار دادن امتیاز جمع کنیم و برنده میدون باشیم. 

تا کی آخه؟