روی پل دخترکی بی پاست

روی پل دخترکی بی پاست

ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﮔﺮﺍﻥﻗﯿﻤﺖ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻣﻬﻢ، ﻭﺍﺑﺴﺘﻪﺍﻡ. ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻌﺒﻪﯼ ﺁﺑﺮﻧﮓ ﺑﯽﺧﺎﺻﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﯿﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ.
ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽﻫﺎ ﺭﺍ
ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﯽﺁﻣﻮﺯﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ،
ﺍﻣﺎ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽﻫﺎ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ "ﺧﻮﺩ ﻭﺍقعی من" ﻫﺴﺘﻨﺪ...

محمدرضا شعبانعلی



شنیدی که گفتن فلانی جونش رو هم برای دوستاش میده؟ شنیدی گفتن فلانی انقد آدم خوب و با معرفتی هست که هر وقت که بخوای در دسترسه، هواتو داره.. همه جوره پایه س، اصلا نه نمیاره، تا حالا اخمشو ندیدیم... اصلا ناراحت نمیشه اگه بشه زوووود می بخشه، اون هرجور که ما خوشیم، خوشه. 

حتما شنیدی. بعضی هامون در عین حال که خوبیم و ادب و مرام داریم و واسه ی همه آدما بخصوص عزیزامون سنگ تموم محبت و خوشی رو میذاریم اما حاضر نیستیم برای خودمون ارزش قائل بشیم حرمتارو حفظ می کنیم، نصیحتای بزرگامون و رو جفت چشامون میذاریم از آمال و آرزوهای شیرینمون میزنیم که یه عده تاییدمون کنن و مبادا یه روزی به خاطر این که  گفتیم بالا چشتون ابروس برند و تنها بذارنمون.. دست رد به سینشون نمی زنیم هر چی که بگن می گیم چشم به خیالمون چقدرم که ما خوبیم

حتی خدا هم این خوبیارو قبول نداره چون جلوی ارادت و گرفته و نمی تونی خود واقعیت باشی. اگه خوبی کردیمو خودمون بودیم اون وقت خدا راضیه


موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۶/۱۲/۱۸
رقَـیـه ..

نظرات  (۱)

دقیقاً
اتفاقاً داشتم به همچین موضوعی فکر می‌کردم واسه پستِ بعد...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">