آن روز سرد(3)
وقتی رسیدم خانه مان غروب بود و صدای اذان از گلدسته های مسجد شنیده می شد. باد لامپ های رنگاوارگ را توی هوا تاپ می داد،جشن عروسی آقا مرتضی بود..به قول بی بی که خدا رحمتش کند عزرائیل آقا مرتضی را فراموش کرده که حالا نود و دو سالش شده و تازه به فکر زندگی اش افتاده،از شیطنت های علی خنده ام می گیرد وقتی می گوید دقیقه ی نود می خواهد گلش را شوت کند توی دروازه..توی کوچه قدم میرنم و کلیدهای خانه را فراموش کرده ام هیچکس توی خانه نیست همه رفتن عروسی،اما اصلا حوصله ی عروسی را ندارم چاره ای نیست از بالای در هم که نمیشود بالا بروم.. بوی کباب و ریحان دیوانهَ م می کند. صدای صوت و هورای بچه‌ها می آید..
علی...؟کتت..! پر خاک شده..! علی هرچی بزرگتر میشی و قد می کشی شَر تر میشی
مگه مامان فرزانه نگفته با رسول نَپر مگه رسول ادب داره ؟ اصن مشقاتو نوشتی اومدی عروسی...؟
عروسی که جای بچه ها نیس این همه پول میدی ترقه میخری همَرو قلپی بالا می کشه
علی سرش را انداخت پایین مثلا می خواست بگوید احساس
شرمندگی می کنم
که یکدفعه برگشت پشتش را به من کرد پیرهنش سوراخ سوراخ شده بود بعد هم برگشت زبان درازی کرد
کتش را محکم کوبید زمین و رفت.
دیگر تحمل این بی ادبی اش را نداشتم ..
حالا بی ادبی اش به کنار خدایی ناکرده بلایی سرش نیاید.. همانجا توی کوچه نشستم. به دیوار تکیه زدم
صدای تلق و تلوق کفشی می آمد سرم را چرخاندم،رعنا بود . نقل نقل می انداخت بالا:
_ بفرمایین شیرینی عروسی اگه بدونی چی شده چه خبر شده اون ور، چشمهات چهار تا میشه..
_ چه اهمیتی داره..مهم نیست فکرای مهم تری سرم ریخته باید تنها باشم..
_ باعصبانیت گفتش: خبِ خبِ منم مشتاق نیستم به تعریفات و تشریفات عروسی
_ برو تنهام بذار..
داشت می رفت همان موقع نمی دانم تصویر خشکیده ی ساقهِِء گل همسایه رو به رویمان جلوی چشمام آمد
یا گل های محمدی پارسال..به سرعت بلند شدم، رعنا راصدا زدم:
رعنا..کارت دارم صبر کن صبر نمی کرد حتی برنگشت عقب را نگاه کند .. بلند صداش زدم:
_ رعنا گلفروش، گلفروشِ، میخوام بدونم هنوزم همونجاس؟
رعنا تا اسم گلفروش را شنید سر جایش میخکوب شد.
فاصله مان زیاد بود چند قدم جلو آمد.. نفس نفس میزدم
_ گل میخای؟ یه گل فروشی تازه همونجا باز شده..
دوباره خواست برود پرسیدم: یعنی ازش خبرنداری؟
یادته پارسال هر روز ازش گل می خریدیم تو که میدونی فقط واسه ما ربان می زد.
وسط حرفم پرید که: ازش خبر ندارم..
_ رعنا ...رعنا ... رفت. فقط من بودم و کوچه، بهمن و علی غیبشان زده بود ..
_____________________
فردا ادامه اش رو می نویسم
فرناز فرزان
