ای کاش جای این سنگ ها خاک بود؛ جای این سنگ های گران که وقتی نگاهشان می کنی چشم هایت برق می زنند.کاش خاک این جا بود تا بوی باران بپیچد توی جمجمه سرت و قطره قطره شبنم از حرف هایت بیرون بزند.
این کلمات... روی سنگ های مرمر خانه ام فرو میریزند.