روی پل دخترکی بی پاست

نمیدونم بهش فکر کردین یا نه اما من بهش ایمان دارم، ایمان! بله. فرار کردن از هر چیزی و هر کسی عاقبت خوشی در پی نداره. چون .. از اساس فرار کردن غلطه. وقتی داری از یه حقیقتی.. واقعیتی فرار می کنی و همزمان قراری هم برات نمی مونه، یه جای روزمرگیا پیدات می کنه و بهت هشدار میده.

مثلا خودمو بگم از مسخره شدن فراری ام و تا حالا باهاش مبارزه نکردم و نمیدونم به چه طریق و شیوه ای!!

از بی توجهی فراری ام

از بی دوست بودن..

از نمره ی بد گرفتن حتی

از تایید نشدن

اما یه بار که برای همیشه با ترست مبارزه کنی و فرار نکنی و خودت، خودتو به مأمورهای امنیتی عقلت تحویل بدی برای ابد از ترست رها میشی.

امتحان کن:)