مقابله به مثل

وقتی ناراحت میشم.. واقعا ناراحت میشم، ازبعضی آدمای دوروبرم انتظار ندارم بهم بی حرمتی کنن مخصوصا کسایی که خیلی براشون احترام قائل میشم. دنیای غریبیه.. جواب خوبی، خوبی باید باشه.. جواب بدی هم بدی. تا نخندی نمی خندن بهت، تا اخم نکنی اخم نمی کنند بهت. تا دستشونو نگیری دستت و نمی گیرند، تا محبت نکنی بهت محبت نمی کنند. حتما هم شنیدین تا سلام نکنه سلامش نمی کنم. هر کی سلام کرد جوابشو میدم هر کی احترام گذاشت بهش احترام متقابل میذارم در غیر این صورت مثل خودش رفتار می کنم. همه چی شرطیه حتی خدا هم تا براش بندگی نکنی خدایی نمی کنه برات‌ خدا که اینطوریه چه توقعی از بندش داریم!

همیشه دلم میخاست وقتی بهم میگن «تو» زود گارد انفرادیمو بالا نیارم و رو در روش وایستم اما نمیشه.

کاش لا اقل جواب بدی با بدی نبود.

وقتی یه دونه حرف کوچیک واقعیت تو رو تعریف می کنه

یه سریا که البته کم نیستند، گاهی، که البته بیشتر اوقات یه دونه حرف ریزه میزه نثار آدم می کنند به هر دلیلی که باعث میشه تکون نخوری اولش.. فقط استپ کنی و بی حرکت بمونی از اینکه می فهمه داری ادا در میاری.

من اخلاقم بچگونس، آره تو راست می گی، شماها راست می گید

+ فقط تو نیستی که گفتی همه گفتن:)

میدونید چیه ؟ خیلی سخته هی فیلم بازی کنی که مثلا خیلی حالیته یا خیلی جزو آدم بزرگایی خیلی سخته..

دل یه چیزی داره متفاوت از ابراز

من عصبانی که میشم حواسم نیست چی میگم.. یعنی زبونمو میدم دست خودش نه عقلم... یعنی وقتی حرف میزنم از دلم نیست چه برسه از ته دلم. 

آدمارو دیدی چه خوشگل جلوی نگاهت ازت تعریف می کنند ! دیدی پشت سرت هم تعریف کنند؟؟؟؟ یا ...

من همینم وقتی ازت عصبی ام بهت میگم وقتی ازت تعریف نمی کنم ولی پشت سرت هم تعریف می کنم یعنی همینم که هستم نه بیشتر وقتی ازت خرده می گیرم به دل نگیر

من خیلی رو راستم.. خیلی بیشتر از اونا.