بذار روشنت کنم: آره، حسودی خووووبه[نیست] خیلی هم به من میاد.. من به تامِ حقیقت قبول دارم.. به بیشتر حرف زدنُ بیشتر خندیدنُ بیشتر نگاه کردنِ آدمها به خودت!
من حسوُوُدترینِ توأم. به قول قدیمیا «حسود هرگز نیاسود»
اگه حسادتُ از خودت دور نکنی ذره ذره آب میشی، شبیهِ برفِ قُله ها برای چند صباح اون جایی... اما عاقبت تبدیل به یه چیز دیگه میشی.
بذار روشنتر کنم من الانهِ عینهو آینه شدم هر کجا بِرَمآ انعکاس واکنش ها رهام نمی کنند.
