چه عروسی شلوغی بود،توی حیاط روی سن عروس و داماد می رقصیدند.یک پرده ی سیاه و کهنه دم در بسته بودند و هی تکان می خورد با خودم گفتم که یک شب هزار شب نمی شود..صدای جیغ و هورای دخترها بلند شد برادر های داماد یا الله ی گفتند و وارد حیاط شدند؛نمی دانم چرا این باد هی می وزد،می وزد می وزد...تعداد مردها زیاد بود...در میان هیاهو یکی داد زد: چادرش افتاد..یک هو همه ی نگاه ها به سمت او رفت،همه برگشتند و نگاه پر از هوسشان را به او دوختند؛وقتی دیدمش فهمیدم که خیلی بچه ست سنی ندارد..دخترک خودش را مشغول حرف زدن می کند که یعنی من حواسم نیست،نشنیدم؛چند تا مرد هم که این صحنه را دیدند سریع نگاهشان را دوختند به زمین...ته دلم لرزید خیلی شرمنده خدا شدم به این که یک شب هزار شب می شود می شود می شود..باخودم گفتم می شود عشق مرد زندگی ام 100 درصد مال من باشد آن هم توی این بازار دل ربایی؟ نمی شود نمی شود نمی شود...شاید یک درصد دلش یک شبی لرزید..امروز من می دزدم و فردا دیگری امروز من قلبی را مالک می شوم و فردا دیگری یک درصد خیلی زیاد است برای من تحملش را ندارم گفتم یک شب هزار شب نمی شود کــ اما یک شب همان یک درصد و هزار شب همان 99 درصد...
بغض می کنم و می گویم تحمل ندارم مردی را که می خواهم همه قلبش مال من باشد سهم دیگری باشد،نمی خواهم حتی یک شب حتی یک درصد..دیگر نمی خواهم حتی یک درصد عشق مردی را که به من تعلق ندارد را بدزدم گفتم:
خدایا تو کمکم کن شاید سخت باشه مراقب رفتارم باشم
راستش طاقت این را ندارم که یک شب برای مرد زندگی ام هزارشب بشود..
پس آبچی های من بیایم یک جوری نباشیم که یک درصد عشق یک مرد و مال خودمون کنیم
تا 100 درصد عشق شوهرمون مال خودمون باشه.
